Nova velika izložba bečkog Leopold muzeja koja se proteže na tri sprata predstavlja sjaj i bogatstvo umjetničkih i duhovnih dosega jedne epohe, koja je bila označena usponom secesionista, propašću monarhije i smrću iznimnih umjetnika bečke moderne kao što su bili Gustav Klimt, Koloman Moser ili Otto Wagner 1918. godine.

Izložba ne obuhvata samo remek-djela iz zbirke samog muzeja nego i velik broj posudbi iz drugih nacionalnih i međunarodnih zbirki što posjetiteljima omogućuje opsežan uvid u sve suprotnosti tog pulsirajućeg vremena.

Dunavska je metropola u to vrijeme bila istovremeno i grad plemića i liberalnih intelektualaca, raskošnih avenija i beskrajnih sirotinjskih četvrti, antisemitizma i cionizma, krutog konzervatizma i začetaka moderne.

U tom je okruženju nastao jedinstveni umjetnički pokret zahvaljujući kojem se Beč oko 1900. smatra izvorištem moderne. Promjene su se događale u najrazličitijim disciplinama, počevši od slikarstva i grafičke umjetnosti, preko književnosti, muzike, pozorišta, plesa i arhitekture do medicine, psihologije, filozofije, prava i ekonomije.

Nakon uvoda u Makartovo doba i različite oblike realizma, bečka se izložba okreće secesionistima (Klimt, Moser, Moll itd.) i ideji Gesamtkunstwerka. Potom slijedi pregled austrijskog ekspresionizma (Gerstl, Kokoschka, Schiele itd.), a završava različitim umjetničkim oblicima koji se kreću od apstrahirajućeg ekspresionističkog stila (Kolig, Boeckl, von Motesiczky itd.) do nove stvarnosti (Wacker, Schatz, Freist itd.).

Slika: Gustav Klimt | Život i smrt | 1910/11, © Leopold Museum, Wien, Inv. 630